Oorlogssituatie in Kortrijk in april 1915
Kortrijk is een knooppunt voor Duitse wapentransporten
Kortrijk ligt achter het oorlogsfront, zo'n 50 kilometer van Ieper. Het station van Kortrijk wordt door het Duitse leger gebruikt voor de aanvoer van troepen en munitie. Het treinverkeer is een belangrijke schakel in de logistieke steun voor de troepen aan het front.
Enkele dagen eerder is er in Tielt beslist om de eerste Duitse gasaanval uit te voeren. De Engelse luchtmacht begint met tegenaanvallen achter de frontlijn. Eerst is er Roland Garros (jaja, van het tennistornooi) die een vlucht uitvoert maar een noodlanding moet maken. Op 26 april 1915 probeert een andere Engelse piloot, William Rhodes-Moorhouse, een nieuwe poging.
Een vreselijke dag in Kortrijk op 26 april 1915
Er wordt verteld dat de Duitse keizer Wilhelm II vandaag in Kortrijk voorbijgetrokken is op weg naar Roeselare en Langemark.
Een Engels vliegtuig bombardeert om 15 uur het station van Kortrijk, maar de bom valt op het rangeerstation van de buurtspoorweg in de Wandelweg.
De gevolgen zijn verschrikkelijk. Vijf burgers en een soldaat worden gedood. Ook zijn vijf burgers zwaar gewond, van wie de oud-legerclairon Theodore Vlaeminck die een been verliest.
Een van de burgerslachtoffers is Achilles Algoed, een jonge vader van 42 jaar die uit interesse kwam kijken naar de situatie in de Wandelweg. De bom ontploft echter in zijn bijzijn, een van zijn armen wordt hierdoor afgerukt en hij bloedt ter plaatse dood.
Tijdens de aanval wordt de Engelse piloot Willam Rhodes-Moorhouse gewond. Hij sterft de volgende dag in een militair hospitaal. Het is de eerste Engelse piloot aan wie het Victoria Cross (voor heldendaden) verleend wordt.
William Barnard Rhodes-Moorhouse (1887 - 1915)
Victoria Cross - verongelukt op 26 april 1915 te Kortrijk
Lees het volledige verhaal door hier te klikken
Op 24 augustus 1914 nam William Rhodes-Moorhouse dienst als 2e luitenant bij het Britse ‘Royal Flying Corps’. Omdat er een groot tekort was aan piloten aan het front, werd hij in maart 1915 vervolgens overgeplaatst naar 2 Squadron, dat was gedetacheerd in Merville in Frankrijk.
Op 26 april 1915 kreeg 2 Squadron het bevel om de omgeving van Roubaix en het spoorwegknooppunt bij Kortrijk te bombarderen. Enkele dagen eerder hadden de Duitsers namelijk hun eerste gasaanval geplaatst waarmee de 2e slag om Ieper was begonnen. Ook waren er vele Duitse troepen onderweg naar het front, en de squadrons van het Britse Flying Corps hadden opdracht gekregen om zoveel mogelijk schade toe te brengen aan spoorwegen en stations.
Nét na 15.00 uur in de middag van 26 april 1915 steeg William Rhodes-Moorhouse in zijn BE2b No.687 op van het vliegveld van Merville om Kortrijk te bombarderen, dat zo’n 50 km achter de vijandelijke linies lag. Om gewicht te besparen vloog hij deze missie zonder zijn vaste waarnemer Sholto Douglas.
De BE2b was bewapend met een ‘100-ponder’, en William wist dat hij met deze bom relatief weinig schade kon toebrengen, tenzij hij deze bom vanaf geringe hoogte kon afwerpen. Het risico dat hij hierbij zou lopen was groot vanwege de Duitse verdediging rond het station van Kortrijk.
Ondanks dit enorme risico, daalde William bewust tot een hoogte van zo’n 90 meter en wist zijn dodelijke lading te lossen op de spoorlijn, nét ten westen van het station van Kortrijk. Door de explosie en het feit dat William zo laag vloog, werd zijn toestel geraakt. William moest zijn uiterste moeite doen om zijn toestel weer onder controle te krijgen. Hij werd daarbij vanaf de grond van alle kanten onder vuur genomen, waardoor William door een kogel in zijn dij werd geraakt. Hevig bloedend wist hij nog steeds zijn toestel onder controle te houden en daalde vervolgens naar een hoogte van zo’n 30 meter in de hoop meer snelheid te winnen en vervolgens in het wolkendek te verdwijnen.
Maar juist op deze hoogte werd hij wederom geraakt, ditmaal in zijn hand en onderbuik. Maar hij wist, ondanks deze zware verwondingen en de shock die hij had opgelopen, na zo’n 35 minuten toch de thuisbasis in Merville te bereiken. Eenmaal geland werd hij voorzichtig uit zijn zwaar gehavende toestel getild.
Vóórdat hij enige medische zorg toeliet, bracht hij eerst nog verslag uit aan zijn superieuren. Zijn waarnemer Sholto Douglas, die later Vice Marshall bij de Britse Royal Air Force zou worden, schreef later over deze gebeurtenis: ‘’Toen we hem uit zijn toestel tilden en zijn zware verwondingen zagen, waren we verbaasd dat hij nog terug had weten te komen’’.
Nadat Rhodes-Moorhouse zijn rapport had opgemaakt en vervolgens verslag had uitgebracht aan zijn commandant, werd hij aan zijn zware verwondingen geholpen. Ondanks de medische zorg stond het vast dat hij stervende was.
